راهبند چیست و چه مزیت‌هایی دارد؟
تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۶۰۸۶۸
آفتاب‌‌نیوز :
راهبند وسیله‌ای برای کنترل و مدیریت عبور و مرور افراد و وسایل نقلیه است که در مراکز متعددی از آن استفاده می‌کنند. این وسیله کاربردی به صورت کاملا اتوماتیک و خودکار کار می‌کند و در اکثر اوقات در مکان‌های شلوغ و پرتردد استفاده می‌شود. این وسایل به طور معمول در ارتفاع یک متری از سطح زمین نصب می‌شوند و به صورت طولی قابل تغییر هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تقسیم‌بندی انواع راهبند
راهبند بر اساس نوع تقسیم‌بندی و عملکرد خود در ۳ گروه قرار می‌گیرند:
ستونی صفحه‌ای هرمییک تقسیم‌بندی دیگری هم وجود دارد که بر اساس ان راهبند به ۲ گروه دسته‌بندی می‌شود:
مدل دستی: که در این مدل یک فرد به صورت دستی بازو را جا به جا می‌کند. مدل اتوماتیک: در این مدل، اگر خودرو یا وسایل نقلیه مجاز به ورود باشند، این اجازه به صورت اتوماتیک به آنها داده می‌شود.معرفی انواع راهبند
حال که با عملکرد راهبند آشنا شدیم، نوبت به بررسی انواع آن می‌رسد که به شرح زیر است:
1. راهبند بازویی
این مدل، به راهبند اهرمی هم معروف است و بیشتر برای اماکن و محیط‌هایی پرتردد و شلوغ استفاده می‌شود. مثل پارکینگ‌ها، فضا‌های تجاری و اداری. این مدل به نام‌هایی، چون نگهبانی، دژبانی، پارکینگ، کارتی یا اهرمی هم شناخته می‌شود. در حین استفاده باید دقت کنید که راهبند بازویی به سمت بالا و پایین حرکت می‌کند و شرایط لازم را برای حرکت فراهم می‌کند. این سیستم دارای یک ستون است که به صورت عمودی و افقی در حال حرکت است.
این مدل راهبند سیماران برای کنترل و مدیریت عبور و مرور به دستگاه‌هایی، چون کارت خوان، ریموت کنترل، دکمه پوش باتم و دوربین پلاک خوان احتیاج دارد. اگر بخواهیم انواع این مدل را بررسی کنیم باید بگوییم که به دو نوع دستی و اتوماتیک تقسیم بندی می‌شود که در نوع اتوماتیک باید موتور وجود داشته باشد.
2. راهبند تلسکوپی
این مدل، با نام بازویی یا پارکینگ هم شناسایی می‌شود و بیشتر برای مکان‌های پرتردد و شلوغ کاربرد دارد و مورد استفاده قرار می‌گیرد. طراحی آن به گونه‌ای است که به دارای میله فلزی است که به صورت کاملا عمودی باز و بسته می‌شود و بدین گونه مسیر حرکت را هموار می‌کند. از نظر ابعاد و اندازه باید گفت که طول بازوی این راهبند گلدن گیت متغیر بوده و برای فضا‌هایی که محدودیت ارتفاع ندارند، کاربرد دارد. در زیر به بررسی مدل دستی و اتوماتیک می‌پردازیم:
الف) مدل دستی تلسکوپی
دارای اهرم با طول ۳ الی ۶ متر مقاومت خوبی در برابر باران دارد. عدم نصب باطریب) مدل اتوماتیک تلسکوپی
دارای اهرم به طول ۴ الی ۶ متر به واسطه سنسور‌های هوشمند نصب می‌شود. دارای ریموت کنترل است3. راهبند میله‌ای
راهبند میله‌ای که به آن پارکینگی یا اهرمی هم گفته می‌شود یکی از پرکاربردترین و شناخته شده‌ترین وسایلی است که در مکان‌های پرتردد بیشترین قابلیت استفاده را دارد. از مهم‌ترین کارایی آن می‌توان به حالت تلسکوپی و خم شونده اشاره کرد. از بازو‌هایی تشکیل شده که به صورت کشویی باز و بسته می‌شوند و به طور معمول بین ۳ تا ۶ متر طول دارند.
4. راهبند نردبانی
این مدل راهبند، که به آن فنسی هم می‌گویند، بیشتر برای مکان‌هایی که نیازمند امنیت بیشتر است، استفاده می‌کنند. می‌تواند تا ارتفاع ۳ متری از سطح زمین به راحتی نصب شود و نحوه باز و بسته شدن آن به سمت بالا و پایین است.
5. راهبند آکاردئونی
این مدل، به وسایلی گفته می‌شود که در مسیر‌هایی که مسدودی زیادی دارند قابل استفاده است. به آن مدل قیچی هم می‌گویند و به کمک چرخی که در زیر خود دارد، می‌تواند به راحتی حرکت کند.
ویژگی‌های اصلی و مهم راهبند
در حین استفاده از راهبند، بهتر است به ویژگی و خصوصیات این وسیله هم توجه کافی داشته باشید که به شرح زیراست:
از استحکام بسیار خوبی برخوردار است دوام بسیار بالایی دارد قابلیت کنترل توسط دربان یا نگهبان را دارد. از جنس آهن تهیه شده است. زمان باز شدن این وسیله در حدود ۴ الی ۶ ثانیه است دارای سیستم ال‌ای دی و ال سی دی است. سیستم کنترل از راه دور را دارد.اجزای تشکیل دهنده راهبند
یک راهبند از اجزای مختلفی تشکیل شده است که به موارد زیر اشاره می‌کنیم:
1. بازوی راهبند
این بازو، به یک میله متصل است که از جنس آلومینیوم است. آلومینیوم به دلیل سبکی و استحکام خوبی که دارد در این وسیله به کار رفته است. طول بازوی به طور معمول متغیر است و در ابعاد مختلفی، چون ۴، ۶، ۸ و ۱۲ متر طراحی می‌شود. می‌توانید از طریق مشاوره با کارشناسان و متخصصین این حوزه اقدام به تهیه کالای موردنظر خود کنید. اگر بخواهیم مهم‌ترین وظیفه این بازو را در راهبند بررسی کنیم باید بگوییم که عبور و مرور و کنترل وسایل وظیفه اصلی این بخش است که از سمت مرکز کنترل و تایید احراز هویت اجازه داده می‌شود.
2. بدنه
بخش دیگر یک راهبند بدنه است که حالت استوانه‌ای شکل دارد و به عنوان تکیه گاه عمل می‌کند. این بخش، از جنس فولاد گالوانیزه است و به دلیل مقاومت بالایی که دارد، می‌تواند در برابر ضربه‌های احتمالی دوام و پایداری خوبی داشته باشد. بیشتر قطعات الکتریکی و مکانیکی در ایم قسمت جای گرفته‌اند و مورد استفاده قرار می‌گیرند.
3. فتر تعادل
این فنر همان‌طور که از اسمش پیداست، برای متعادل کردن راهبند استفاده می‌گردد. با توجه به اینکه بوم وزن زیادی دارد و نمی‌توان به همین راحتی آن را حمل کرد، لذا فنر متعادل کننده را قرار می‌دهند تا به راحتی بوم جا به جا شود و باز سنگین در کل وسیله پخش شود. هر راهبند دو فنر متعادل کننده دارد که باید در کل وسیله تنظیم شود.
سخن پایانی
در مجموع راهبند یک وسیله کاربردی با قابلیت‌های بسیار بالاست که در مراکز پرتردد و شلوغ مورد استفاده قرار می‌گیرد. بسته به عملکرد خود به انواع متعددی تقسیم بندی می‌شود و کار‌های مختلفی را انجام میدهد. سعی کنید بسته به نیاز خود مدل راهبند موردنظرتان را خریداری کنید. پیشنهاد می‌کنیم با مراجعه به سایت اسمارت کو آگاهی و اطلاعات خود را در این حوزه افزایش دهید.
منبع: آفتاب
کلیدواژه: راهبند تبلیغات تقسیم بندی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۶۰۸۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از درشکه تا اتومبیل؛ یک قرن فرهنگسازیِ ناتمام
جابه‌جایی همواره یکی از دغدغه‌های مهم از زمان انسان‌های نخستین که کمتر سبک زندگی یکجانشینی داشتند تا انسان امروزی که پویایی، جزء جدایی‌ناپذیر زندگی‌اش محسوب می‌شود، بوده است. نیازی که پاسخ به آن در ابتدا به مدد حیوانات و بعدتر به واسطه پیشرفت تکنولوژی میسر شد، هرچند این بخش هم با چالش‌های خاص خود از بروز هرج‌ومرج تا گاهی اوقات نبود فرهنگِ کافی روبرو بود.
به گزارش ایسنا، سرعتِ محدود انسان برای جابه‌جایی باعث شد تا به حیوانات به چشم وسیله‌ای برای حمل‌ونقل نگاه کند که هرچند سرعت و توان بیشتری از خودش داشتند، اما بازهم تغییر چشمگیری در مدت زمان رسیدن به نقطه دلخواه ایجاد نمی‌کردند. در این شرایط بود که فکر ساخت وسایلی مانند ماشین‌دودی، طیاره، قطار و... به ذهنش رسید تا سختی‌ها را بر خود آسان کند. با این وجود وسیله‌ای که بیش از هر چیزی طی حدود ۱۳۰ سال گذشته توانسته پاسخگوی نیاز انسان به جابه‌جایی باشد، خودروها هستند که در این گزارش به آنها می‌پردازیم.
تا پیش از تولد خودروها، استفاده از کالسکه و درشکه برای رفت‌وآمد در میان مردم رواج داشت؛ چنانچه ناصرالدین شاه پس از بازگشت از سفر فرنگ در سال‌های آخر عمرش دستور تاسیس شرکت درشکه‌رانی برای گسترش حمل‌ونقل در دارالخلافه طهران را داد که به دنبال آن حدود ٣٠ درشکه وارد شهر شد. بر همین اساس لازم شد برای حفظ نظم، قوانینی برای تردد وضع شود. از جمله اینکه درشکه‌ها و کالسکه‌ها برای ورود به برخی نقاط شهر از جمله محوطه کاخ گلستان نیاز به مجوزی شبیه طرح ترافیک امروزی داشتند.
نخستین اتومبیل در دوران سلطنت مظفرالدین شاه قاجار وارد ایران شد. از آنجایی که استفاده از آن در ابتدا تنها مخصوص درباریان و افراد ثروتمند بود؛ بنابراین به دلیل محدود بودن تعداد اتومبیل‌ها، نیازی به وضع قوانین مشخص برای استفاده از آن وجود نداشت. اما مانند هر وسیله دیگری، خودروها هم پیش از آنکه فرهنگ و قوانینی برای استفاده از آنها شکل گیرد، به مرور جای خود را در میان زندگی تمام اقشار جامعه باز کردند.
در واقع باید حدود یک قرن قبل را تصور کنید که فردی از پشت درشکه‌ای که هدایت آن با کشیدنِ افسار اسب یا قاطر امکان‌پذیر بوده، پایین می‌آید و صرفا با یادگیری برخی مفاهیم ابتدایی پشتِ فرمان وسیله‌ای می‌نشیند که دیگر هدایت آن تنها به زور و بازوی خود و اندک شعور حیوانش وابسته نیست و باید همزمان حواسش به گاز، ترمز، دنده، فرمان و... باشد! در این شرایط البته وضعیت برای پیادگان هم بهتر نبود، کسانی که هیچ اطلاعاتی از سرعت و شتاب اتومبیل نداشتند و بعید نبود مثلا بازیگوشی یک کودک هنگام رد شدن از خیابان باعث تصادفی جبران‌ناپذیر شود.
از طرفی افزایش تعداد اتومبیل‌ها در سطح شهرها در شرایطی رخ می‌داد که کوچه‌ها و خیابان‌های خاکی، زیرساخت لازم برای حضور این تعداد خودرو را نداشتند، خبری از خط‌کشی معابر، چراغ راهنمایی و رانندگی و... نبود و نظمیه‌چیان هم آموزشی برای نظارت بر قوانین مرتبط با این ساخته دست بشر ندیده بودند. در این بی‌قانونی هم احتمالا حق با کسی بود که زودتر می‌پیچید، صدای بلندتری برای داد زدن داشت، در محله خودشان رانندگی می‌کرد و بچه‌محل‌ها هوایش را داشتند و... .
با این وجود روند استفاده از اتومبیل کم و بیش به همان سبک اولیه تا زمانی که نخستین قربانی را بگیرد ادامه داشت. اما ماجرا از چه قرار بود؟ درویش خان که یکی از افراد اثرگذار موسیقی ایرانی و عامل ایجاد تنوع در ساز تار بود، در یکی از شب‌های پاییزی سال ۱۳۰۵ خورشیدی که سوار بر درشکه درحال بازگشت به خانه بود با یک اتومبیل تصادف کرده و بعد از ۵ روز از دنیا رفت و اینگونه بود که خطرات وسیله‌ای که قرار بود کمکی به بشر باشد، بیش از قبل مشخص شد.
احساس خطر در کنار هرج‌ومرج، بی‌قانونی و شکل نگرفتن فرهنگ استفاده از خودرو سبب شد تا در سال ۱۳۰۵ خورشیدی، داشتن تصدیق یا گواهی‌نامه برای رانندگی اجباری شود و به دنبال آن دو سال بعد، اولین قوانین مربوط به رانندگی تنظیم و اداره نظمیه هم موظف به نظارت بر اجرای قوانین شود. البته اولین آیین‌نامه کامل قوانین راهنمایی و رانندگی سال ۱۳۱۸ تصویب شد که از آن به عنوان مادر قوانین راهنمایی و رانندگی یاد می‌شود.
حالا دیگر تقریبا ۱۰۰ سال است که قوانین راهنمایی و رانندگی در ایران شکل گرفته؛ با این وجود گاهی برای رعایت یک قانون مشخص مانند بستن کمربند ایمنی، بهترین راهکاری که باعث فرهنگسازی می‌شود درنظر گرفتن جریمه است! درواقع اینجاست که قانون برای برطرف کردن هرج‌ومرج به کمک فرهنگ آمده، اما به نظر می‌رسد برای موارد دیگر که وابسته به موضوعات ترافیکی نیستند، مانند بوق نزدن در هر ساعتی از شبانه‌روز در کوچه‌ها و پس‌کوچه‌ها، فحش ندادن هنگام رانندگی، نیفتادن پشت آمبولانس، بوق زدنِ بی‌دلیل در ترافیک‌های طولانی و... هنوز کار زیادی تا رسیدن به نقطه فرهنگی مطلوب داریم!
انتهای پیام
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد